Duo Reges: constructio interrete.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus. Quonam modo? Conclusum est enim contra Cyrenaicos satis acute, nihil ad Epicurum. Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat? Cupit enim dícere nihil posse ad beatam vitam deesse sapienti. Quod autem ratione actum est, id officium appellamus.

Illa videamus, quae a te de amicitia dicta sunt.
Nihil ad rem! Ne sit sane;
Cum ageremus, inquit, vitae beatum et eundem supremum diem, scribebamus haec.
Nihil minus, contraque illa hereditate dives ob eamque rem laetus.

Tollenda est atque extrahenda radicitus.
Inscite autem medicinae et gubernationis ultimum cum ultimo sapientiae comparatur.
Quod quidem iam fit etiam in Academia.
Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest.
Aeque enim contingit omnibus fidibus, ut incontentae sint.

Gracchum patrem non beatiorem fuisse quam fillum, cum alter stabilire rem publicam studuerit, alter evertere. Quo tandem modo? Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum. Illud quaero, quid ei, qui in voluptate summum bonum ponat, consentaneum sit dicere. Vitae autem degendae ratio maxime quidem illis placuit quieta. Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda. Quare conare, quaeso. Nihil minus, contraque illa hereditate dives ob eamque rem laetus. Bonum patria: miserum exilium. Satis est tibi in te, satis in legibus, satis in mediocribus amicitiis praesidii.

Ille incendat?: Gracchum patrem non beatiorem fuisse quam fillum, cum alter stabilire rem publicam studuerit, alter evertere.
Quare attende, quaeso.: Multa sunt dicta ab antiquis de contemnendis ac despiciendis rebus humanis;
Quid enim?: Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur.
Bork: Alterum significari idem, ut si diceretur, officia media omnia aut pleraque servantem vivere.

Num igitur dubium est, quin, si in re ipsa nihil peccatur a superioribus, verbis illi commodius utantur? Ita fit cum gravior, tum etiam splendidior oratio. Tum Quintus: Est plane, Piso, ut dicis, inquit. Sic, et quidem diligentius saepiusque ista loquemur inter nos agemusque communiter.

Sunt etiam turpitudines plurimae, quae, nisi honestas natura plurimum valeat, cur non cadant in sapientem non est facile defendere.

Quodsi Graeci leguntur a Graecis isdem de rebus alia ratione
compositis, quid est, cur nostri a nostris non legantur?

Recte, inquit, intellegis.